|
„Dla Niepodległej”- młodzież Zespołu Szkół im. B. Prusa w Pułtusku w 75. rocznicę powstania w Getcie Warszawskim
18 maja 2018 r. uczniowie klas: II w zawodzie technik żywienia oraz I w zawodzie technik żywienia i technik organizacji reklamy wzięli udział w wykładzie pana prof. Jana Szczepańskiego pod tytułem: „Warszawa - miasto dwóch powstań”. Spotkanie zostało zorganizowane przy współpracy z Akademią Humanistyczną im. Aleksandra Gieysztora. Wpisuje się ono bezpośrednio w realizację projektu –„ Rok 2018 Rokiem dla Niepodległej”. Tym razem celem wykładu było przybliżenie młodzieży idei Warszawy, jako jednej europejskiej stolicy podejmującej walkę z nazistowskim okupantem dwukrotnie: w kwietniu 1943 r. i w sierpniu 1944 r.
Warto w tym miejscu, przypominając słowa pana profesora Janusza Szczepańskiego, przypomnieć:
Warszawa jest miejscem szczególnym. Przed II wojną światową należała do najgęściej zaludnionych stolic Europy, a w okresie okupacji hitlerowskiej była miastem dwóch powstań: w kwietniu 1943 r. wybuchło w getcie powstanie żydowskie, rok później- w środku upalnego lata- 1 sierpnia 1944 r. rozgorzała walka po stronie aryjskiej stolicy. Za broń chwycili Polacy.
Dwa powstania warszawskie, z 1943 r. i 1944 r., dwie powiewające flagi nad murami walczącego getta: żydowska i polska – zobowiązują do pamięci i wzajemnego szacunku. Ważne jest, aby ta pamięć znalazła szczególne miejsce w sercach Polaków. Za murami getta ginęli bowiem polscy obywatele. Religijni i świeccy Żydzi, a także zasymilowani Polacy z żydowskimi korzeniami. Jedni z nas.
Przy wszystkich różnicach oba powstania były skierowane przeciw najeźdźcy, który od kilku lat bezkarnie mordował, rabował, palił i niszczył. Dokonywał zbrodni na niewyobrażalną dotąd skalę przy użyciu wszystkich zdobyczy technicznych cywilizacji Zachodu. Naszej stolicy wymierzył i to dwukrotnie – okrutną karę. Dzielnica żydowska została dosłownie zrównana z ziemią w 1943 r., całe miasto zaś z jego barokowymi pałacami, secesyjnymi kamienicami, eleganckimi willami i placami – obrócono w gruz w 1944 r.
Żydzi byli największą ofiarą nazistowskich Niemiec, ale narodem, który zbliżył się do granicy, za którą byli Żydzi (choć jej nie przekroczył) – byli Polacy. W czasie wojny zginęło 3 mln Żydów, 3 mln Polaków, sumę ofiar obywateli przedwojennej RP szacuje się na 7 mln.
Stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości rodzi pytania o nasz zwykły codzienny patriotyzm, o jego wymiar i znaczenie. Wkład pana profesora Janusza Szczepańskiego był dla nas jasnym przesłaniem: Kochać Ojczyznę to wiernie Jej służyć codzienną, rzetelną pracą i własnym, niewymuszonym zaangażowaniem. Kochać Ojczyznę to pamiętać o Jej ranach i bliznach, o Jej wzlotach i upadkach. Kochać Ojczyznę to być otwartym na siebie samego i innych, to akceptować odmienność i budować dobro.”
Izabela Gierek
|
